Fréttir

Ágætu vinnufélagar.

Það gerist ekki á hverjum degi að sótt sé að fyrirtækinu af þeirri hörku sem við höfum séð í fjölmiðlum síðustu vikur. Samherji reyndi að bregðast við ásökunum á ábyrgan hátt. Birtingarmyndir þess voru tvíþættar. Annars vegar steig Þorsteinn Már Baldvinsson forstjóri tímabundið til hliðar og hins vegar réð stjórn Samherja norsku lögmannsstofuna Wikborg Rein til að rannsaka málið.

Nú þegar sjáum við að stór hluti þeirra ásakana sem settar hafa verið fram á hendur Samherja á ekki við rök að styðjast. Á dögunum leiðréttum við rangar fréttir Ríkisútvarpsins og Stundarinnar um félagið Cape Cod FS. Eins og fram kom í tilkynningu á heimasíðu Samherja var Cape Cod FS aldrei í eigu Samherja eða tengdra félaga heldur var það í eigu starfsmannaleigunnar JPC Shipmanagement sem Samherji átti í viðskiptum við til að manna áhafnir á skipum í namibísku efnahagslögsögunni. Sú staðreynd að Samherji átti aldrei félagið Cape Cod FS þýðir í reynd að enginn fótur er fyrir ásökunum um peningaþvætti sem settar hafa verið fram vegna greiðslna til félagsins. Lögmenn Samherja hafa fundað með bæði skattrannsóknarstjóra og héraðssaksóknara og hafa afhent embættunum öll gögn um þetta. Þá funduðu lögmenn frá Wikborg Rein einnig með héraðssaksóknara og hafa verið í samskiptum við norsku efnahagsbrotadeildina Økokrim í Osló.

Birtir hafa verið 18.497 tölvupóstar úr pósthólfi Jóhannesar Stefánssonar frá árunum 2014-2016. Í ljós hefur komið að Jóhannes hefur ekki afhent nema 42% af tölvupóstum frá umræddu tímabili því í pósthólfi hans voru 44.028 tölvupóstar frá árunum 2014-2016. Það vekur ýmsar spurningar. Hvert var efni þeirra pósta sem ekki voru birtir? Hvers vegna voru þau tímabil sem um ræðir valin en ekki allt tímabilið? Sú staðreynd að 58% af tölvupóstunum voru aldrei birt hlýtur að vera umhugsunarefni fyrir þá sem telja að frásögn Jóhannesar Stefánssonar sé rétt og sannleikanum samkvæm.

Samherji er um þessar mundir að greina fleiri ásakanir á hendur félaginu en þær sem nefndar eru hér framar. Margar þeirra eru mjög alvarlegar en enn sem komið er hefur aðeins verið sagt frá annarri hlið þeirra í fjölmiðlum. Það er erfitt fyrir félagið og starfsmenn að sitja þegjandi undir þessu. Þið getið treyst því að við munum svara öllum þessum ásökunum. Ég bið ykkur hins vegar um skilning því þetta mun taka tíma.

Þessi víðtæka árás á félagið, sem staðið hefur yfir undanfarnar vikur, hefur verið enn erfiðari viðfangs en sú sem við glímdum við í Seðlabankamálinu. Við vitum hins vegar að sameinuð munum við standa þetta af okkur. Ég vil að þið vitið að stjórnendur Samherja eru óendanlega þakklátir fyrir ykkar framlag til fyrirtækisins. Án ykkar væri félagið ekki leiðandi í evrópskum sjávarútvegi. Við ætlum að gera allt sem við getum til að tryggja að svo verði áfram.

Bestu kveðjur,

Björgólfur Jóhannsson
starfandi forstjóri Samherja

...........

Undanfarið hefur Samherji látið kanna þau gögn sem Wikileaks hefur birt um félagið en þar er aðallega um að ræða mikið magn tölvupósta úr pósthólfi Jóhannesar Stefánssonar. Þetta eru þau gögn sem fjölmiðlar hafa stuðst við í umfjöllun um starfsemi félaga sem tengjast Samherja í Namibíu.

Jóhannes hafði að minnsta kosti 44.028 tölvupósta í pósthólfi sínu milli áranna 2014 og 2016. Hann afhenti Wikileaks 18.497 tölvupósta frá þessu tímabili sem þýðir að hann afhenti aðeins 42% af tölvupóstunum. Flestir þeirra pósta sem Jóhannes afhenti ekki eru frá árinu 2015 en hann virðist ekki hafa afhent Wikileaks neina tölvupósta frá því ári ef undanskildir eru nokkrir póstar frá janúar. Þetta sést glögglega á meðfylgjandi grafi.

Sú aðferð sem hér hefur verið beitt, að handvelja tölvupósta, hlýtur að vekja upp fleiri spurningar en hún svarar. Hvert var efni þeirra pósta sem ekki voru birtir? Hvers vegna voru þau tímabil sem um ræðir valin en ekki allt tímabilið? Er ósamræmi í þeim gögnum sem var sleppt og þeim sem hingað til hefur verið fjallað um?

Sú staðreynd að 58% af tölvupóstunum voru aldrei birt hlýtur að vera umhugsunarefni fyrir þá sem telja að frásögn Jóhannesar Stefánssonar sé rétt og sannleikanum samkvæm. Þeir fjölmiðlar sem fjallað hafa um málið þurfa líka að velta fyrir sér hvort .....

Síðustu daga hefur það komið enn skýrar í ljós að Ríkisútvarpið er í herferð gegn Samherja í stað þess að einbeita sér að því að segja fréttir.

Takmarkaður vilji fréttamanna Ríkisútvarpsins til að segja á hlutlausan og yfirvegaðan hátt frá staðreyndum máls kom berlega í ljós aðdraganda Kveiksþáttarins 12. nóvember enda hafnaði Rakel Þorbergsdóttir, fréttastjóri, þá ítrekað óskum Samherja um að afhenda Ríkisútvarpinu gögn og upplýsingar um starfsemina í Namibíu. Það er líklega fáheyrt í vestrænum fjölmiðlaheimi að fjölmiðill hafni upplýsingum, frá þeim sem er til umfjöllunar, í aðdraganda þáttar þar sem setja á fram meiðandi staðhæfingar um viðkomandi.

Helgi Seljan mætti svo í morgunútvarpið á Rás 2 hinn 26. nóvember sl. og fullyrti að yfir „þúsund störf“ hefðu tapast í Walvis Bay í namibískum sjávarútvegi vegna Samherja. Engar skýringar fylgdu, enda var um gróf ósannindi að ræða. Með breytingum sem urðu á úthlutum aflaheimilda í Namibíu fluttust störf milli fyrirtækja og skipa. Eftir að Samherji hafði leiðrétt rangfærsluna ítrekaði Helgi hana á samfélagsmiðlum og vísaði til fréttar götublaðs í Namibíu um störf sem töpuðust hjá suður-afrískri alþjóðasamsteypu sem er eitt af 2.000 stærstu fyrirtækjum heims. Störfin fluttust frá þessari samsteypu til namibískra aðila en Helgi Seljan talar um glötuð störf.

Ríkisútvarpið náði svo botninum í gærkvöldi með makalausri yfirlýsingu þar sem fréttastjórinn reynir að klóra í bakkann eftir að Samherji leiðrétti umfjöllun Ríkisútvarpsins og Stundarinnar um félagið Cape Cod FS. Þessi yfirlýsing er afhjúpandi því hún sýnir svart á hvítu að Ríkisútvarpið er í herferð gegn Samherja en ekki í því hlutverki að segja fréttir. Í Kveik var fullyrt að bankinn DNB hafi talið að Cape Cod FS væri „í eigu Samherja.“ Þá var umfjöllunin öll sett fram með þeim hætti að Samherji hafi stýrt félaginu. Eins og rannsókn Wikborg Rein hefur staðfest og Samherji fjallaði um í yfirlýsingu sinni í gær, er þetta alrangt.

Kveikur birti með umfjöllun sinni fylgiskjal frá DNB bankanum þar sem er fullyrt að Cape Cod FS sé dótturfélag JPC Shipmanagement. Ekki er minnst einu orði á Samherja í umræddu skjali. Upplýsingar í skjalinu ganga þannig alvarlega í berhögg við umfjöllun Kveiks. Annað hvort lásu fréttamenn Ríkisútvarpsins ekki þau skjöl sem þeir höfðu undir höndum eða matreiddu umfjöllun sína vísvitandi með þeim hætti að hún myndi valda Samherja sem mestum skaða.

Með hliðsjón af framangreindu er ljóst að.......

Fyrr í þessum mánuði réð Samherji lögmannsstofuna Wikborg Rein í Noregi til að aðstoða við rannsókn á ásökunum sem settar voru fram á hendur fyrirtækinu vegna starfseminnar í Namibíu. Sett var í forgang að yfirfara greiðslur til félagsins Cape Cod FS.

Stundin og Ríkisútvarpið hafa fullyrt að Samherji hafi átt félagið Cape Cod FS og að JPC Shipmanagement, sem veitti félögum Samherja þjónustu, hafi „leppað“ eignarhald á Cape Cod FS fyrir Samherja. Þetta er rangt og ekkert í rannsókn Wikborg Rein bendir til hins gagnstæða. Samherji á ekki og hefur aldrei átt Cape Cod FS og hefur aldrei falið öðrum að „leppa“ eignarhaldið á félaginu.

Cape Cod FS var í eigu JPC Shipmanagement sem þjónustaði félög tengd Samherja um mönnun á skipum í rekstri samstæðunnar. Kaup á þjónustu slíkra félaga er alþekkt í skiparekstri á alþjóðavísu.

Bæði Stundin og Ríkisútvarpið hafa ranglega haldið því fram að um 70 milljónir dollara hafi farið í gegnum Cape Cod FS vegna starfseminnar í Namibíu. Hið rétta er að 28,9 milljónir dollara voru greiddar til félagsins vegna starfseminnar í Namibíu.

Í íslenskum fjölmiðlum hefur verið fullyrt að greiðslurnar í gegnum Cape Cod FS séu óútskýrðar og óeðlilegar. Þetta er alrangt. Í Namibíu eru gjaldeyrishöft við lýði. Til þess að framkvæma greiðslur út úr namibísku hagkerfi þurfa að fylgja margvísleg gögn til að sannreyna greiðsluna vegna haftanna. Af þessari ástæðu þarf að senda upplýsingar um greiðslur til hvers og eins áhafnarmeðlims ásamt afriti af vegabréfi hans til namibísks viðskiptabanka sem áframsendir upplýsingarnar til Seðlabanka Namibíu. Til þess að tryggja að allir áhafnarmeðlimir fengju réttar fjárhæðir greiddar í samræmi við verksamninga voru greiðslurnar yfirfarnar af bæði Cape Cod FS og af starfsmanni félags sem tengdist Samherja áður en þær voru inntar af hendi.

Þær fjárhæðir sem fóru í gegnum Cape Cod FS voru yfirfarnar. Rannsóknin leiddi í ljós að greiðslurnar voru í samræmi við það sem tíðkaðist á markaði. Um var að ræða umfangsmikla útgerð og því ekkert óeðlilegt við þær fjárhæðir sem fóru í gegnum félagið vegna greiðslna til skipverja yfir langt tímabil.

 „Þær ásakanir sem settar hafa verið fram um eignarhaldið á Cape Cod og greiðslur til félagsins eru rangar. Haldið verður áfram að rannsaka málið og veita hlutaðeigandi stjórnvöldum allar upplýsingar,“ segir Björgólfur Jóhannsson, starfandi forstjóri Samherja. Þess er vænst að Stundin, Ríkisútvarpið og .......

Helgi Seljan, fréttamaður Ríkisútvarpsins, hefur nú endurtekið rangar fullyrðingar sínar um glötuð störf í namibískum sjávarútvegi eftir að félög tengd Samherja hófu starfsemi í landinu. Þannig hefur hann endurflutt sömu ósannindi og hann fór með í morgunútvarpi Rásar 2 í gærmorgun og Samherji leiðrétti í gær.

Helgi vitnar í frétt götublaðsins The Namibian Sun þar sem fullyrt er að störf hafi tapast í namibískum sjávarútvegi eftir að fyrirtækið Namsov missti þúsundir tonna af úthlutuðum aflaheimildum vegna breyttra reglna um úthlutun. Fyrst skal áréttað að engin störf glötuðust í namibískum sjávarútvegi eftir breytingar á úthlutun aflaheimilda í hrossamakríl heldur fluttust störfin milli fyrirtækja og skipa. Þá er mikilvægt að halda því til haga að fyrirtækið Namsov var lengst af ekki í eigu Namibíumanna heldur var það í eigu suður-afrísku samsteypunnar Bidvest Group sem er metið á 8,4 milljarða dollara og er númer 1.062 á lista bandaríska tímaritsins Forbes yfir 2.000 stærstu fyrirtæki heims. Þetta eru semsagt störfin sem heimamenn áttu að hafa glatað, störf hjá suður-afrískri alþjóðasamsteypu. Það var ekki fyrr en á árinu 2018 sem Bidvest Group seldi Namsov til namibíska fyrirtækisins Tunacor.

Fram til ársins 2012 voru uppsjávarveiðar í Namibíu nær eingöngu í höndum tveggja fyrirtækja, Namsov og Erongo, sem voru lengst af bæði í eigu Suður-Afríkumanna. Hlutur heimamanna í namibískum sjávarútvegi jókst fyrst eftir að breytingar urðu á reglum um úthlutun á árunum 2011-2012 þegar aflaheimildir voru teknar frá gömlu suður-afrísku fyrirtækjunum. Það var eftir að félög tengd Samherja og fleiri erlend útgerðarfyrirtæki hófu starfsemi í namibískum sjávarútvegi.

Að þessu virtu er það ekki ..........